2 oktober - 16 oktober

Zondag 2 oktober
Vanavond vliegen we van La Paz naar Uyuni.
Bolivia is een beetje onverwachts in ons programma gekomen, we hebben ons dan ook niet echt kunnen voorbereiden. We willen graag een toer maken op de zoutvlaktes van Uyuni maar we willen dit ook graag met een beetje betrouwbare organisatie doen met goede auto's en Engelstalige gidsen. Via internet vinden we eerst Atacama Mistica van een Nederlandse jongen maar die zit helaas de komende week helemaal vol. Uiteindelijk komen we uit bij Red Planet die meerdaagse toers aanbiedt en waarbij we kunnen starten in Uyuni en waar we aan het einde van de toer afgezet worden in San Pedro de Atacama in Chili. Dit zou perfect voor ons zijn en gelukkig krijgen we, nadat we geland zijn in Uyuni, de bevestiging van Red Planet dat ze de volgende dag een plekje voor ons twee vrij hebben. Gelukkig maar want bij aankomst in Uyuni is het meteen wel duidelijk dat je daar geen paar dagen wil wachten tot je met een toer mee kunt. 
In La Paz hebben we nog wat handschoenen, muts, pet en warme sokken gekocht want het schijnt er behoorlijk koud te zijn op de zoutvlaktes. De afgelopen weken in Arequipa, Cusco, Puno en La Paz is het ook best koud geweest. We zaten natuurlijk ook behoorlijk hoog en in alle hotels hebben we zeker onder 2 dekens en een sprei geslapen. Maar de zoutvlaktes schijnt nog een tandje erger te zijn. 

Maandag 3 oktober
Deze ochtend moeten we ons om 7:30 uur melden bij het kantoor van Red Planet waar we de betaling moeten doen en we de slaapzakken en instructies krijgen voor de komende dagen. Daarna gaan we terug naar het hotel, ontbijten, doen nog wat boodschappen en om 10:30 uur moeten we weer bij het kantoor zijn, waar vanuit we gaan starten met de toer. In onze auto zitten 2 Oostenrijkse meiden van 25 jaar die 6 maanden door Noord- en Zuid-Amerika aan het reizen zijn en een meisje van 18 jaar uit Frankfurt dat net 10 weken vrijwilligerswerk in de Amazone van Columbia heeft gedaan waar geen stromend water en elektriciteit was. 
We vertrekken met vijf 4x4 wagens eerst naar een trein 'kerkhof' om wat foto's te maken, daarna naar een stadje waar ze zout verwerken en waar we een lunch krijgen die door de chauffeurs is klaargemaakt. Erg lekker met zelfs een cupcake als toetje. Daarna rijden we door naar de zoutvlaktes. Echt geweldig om te zien, die uitgestrekte witte vlaktes waar maar geen eind aan lijkt te komen. Omdat het zo wijds is kun je hier ook hele grappige foto's maken omdat de camera het perspectief niet kan vastleggen. We maken daarom met de groep een filmpje waarbij wij al dansend uit een Pringels koker komen en één meisje het monster is, wat ons allemaal weer terug de Pringels koker injaagt. Echt heel grappig! Op dit moment moet het filmpje nog doorgestuurd worden, maar als we hem hebben zetten we hem zeker op de site.
Na de zoutvlaktes rijden we door naar een 'eiland' op de zoutvlaktes wat helemaal vol staat met enorme cactussen, die maar 1,5 cm per jaar groeien. Daarna rijden we door richting het hotel en onderweg stoppen we om een geweldige zonsondergang te zien met de meest mooie kleuren die ik ooit gezien heb. 
De nacht brengen we door in een zouthotel. Alle muren, nachtkastjes en zelfs de bedden zijn gemaakt van blokken zout uit de zoutvlaktes. Er is geen verwarming maar wel verlichting en stromend water (wat wel koud is). Het is dus allemaal erg primitief maar het heeft ook wel iets leuks. De mensen daar hebben soep voor ons gemaakt en als hoofd een gerecht met friet, gesneden knakworst, alpacavlees, gekookt ei, tomaat en ui. Dit alles zat door elkaar gehusseld in 1 pan. Als ik het zo opschrijf klinkt het heel onsmakelijk maar het smaakte verrassend goed. Maar dit kan ook komen omdat we behoorlijke honger hadden. We krijgen ook instructies voor de volgende dag. We moeten veel laagjes kleding aantrekken want het gaat buiten heel koud worden. Ook mogen we geen ramen openen of airco aanzetten tijdens het rijden vanwege al het stof buiten. 

Dinsdag 4 oktober
Iedereen heeft goed geslapen vannacht. Je zou verwachten dat het binnen erg koud zou zijn, we zitten toch op 3600 meter hoogte en buiten is het erg koud. Maar dit valt dus reuze mee, het zout houdt dus blijkbaar erg veel kou tegen. 
Om 7:00 worden alle auto's weer gepakt en vertrekken we richting een lama-vallei. Een vallei waar wel 60 lama's staan te grazen, het is er verrassend groen ook. Heel bizar, gisteren zaten we nog op een uitgestrekte zoutvlakte waar niets leefde en nu lopen we door een weiland met allemaal beesten. Vanuit daar vertrekken we richting woestijn, hier rijden we met drie 4x4 wagens door de eindeloze woestijn met alleen maar los zand. Geen idee hoe de chauffeurs weten in welke richting ze moeten rijden.
's-Middags lunchen we in de woestijn. Achter uit de jeeps komen salades, quinoa, kip en fruit. Gaaf om in zo'n omgeving je lunch te nuttigen. 
Daarna rijden we door langs allerlei verschillende soorten rotsformaties en vulkanen. We bezoeken ook nog de Red Lagoon. Een rood gekleurde lagoon met wel honderden flamingo's erin, wat je niet verwacht op deze hoogte en in deze kou. Hierna rijden we door naar een geiser veld. Een soort van maanlandschap met gaten waar allerlei borrelende modder pruttelt of waar stoom uitkomt. 
Ongelofelijk hoe uiteenlopend dit land is met zoveel verschillende natuur bij elkaar. Echt geweldig!! 
s-Avonds komen we aan bij een hotel 'iets' primitiever dan het vorige. Omdat Jan en ik de oudste van de groep zijn krijgen we een twee-persoonskamer toegewezen. (Heeft dus soms ook zijn voordelen!) De rest moet namelijk op slaapzalen. Helaas is er in dit hotel geen stromend water, wat betekent dat er geen douche is, wc doorspoelen met een emmer water uit een vat en tandenpoetsen met drinkwater. Ook is er geen verwarming en in vergelijking met het vorige hotel is het hier wel erg koud binnen. Er is wel verlichting maar die werkt in het begin niet. We zitten dus met 30 man in de eetzaal en het is pikkedonker. Iedereen heeft zijn jas, handschoenen en muts op want het is te koud binnen en dan is het ook nog donker. Het is eigenlijk wel een komisch gezicht. Uiteindelijk is één van de chauffeurs in staat om de generator van het licht aan de praat te krijgen. 
Daarna wordt het eten opgediend. Als voorgerecht hebben we soep en als hoofd wordt er eerst spaghetti gebracht in een grote schaal. Omdat iedereen honger heeft begint men direct met opscheppen van de spaghetti. Helaas laat het vlees nogal een tijdje op zich wachten en omdat het enorm koud is binnen is de spaghetti in no-time ook hartstikke koud. Maar dit mag de pret niet drukken want de kippenpoten die ze daarna komen brengen heb ik nog nooit ergens zo mals gehad. Het was verrukkelijk in combinatie met de koude spaghetti!
Na het eten gaan we samen met de gids Santiago buiten sterren kijken. Omdat we zo hoog zitten (4200 meter) en omdat we op het zuidelijk halfrond zijn, zie je blijkbaar meer sterren dan vanaf het noordelijk halfrond. De lucht is in ieder geval bezaaid met sterren en we krijgen nog een lesje sterrenkunde van de gids. 
Daarna kunnen de liefhebbers nog naar een hot spring naast het hotel. Ik laat deze kans aan mij voorbij gaan want ik ben wel klaar met de kou buiten. Jan gaat wel en het water was heerlijk war, alleen nadat hij is omgekleed en terugkeert naar het hotel bevriest zijn zwembroek.

Woensdag 5 oktober
We hebben betere nachten gehad maar we zijn hem prima doorgekomen. Als ontbijt krijgen we pannenkoeken met vruchtjes uit blik en yoghurt. 
Daarna worden de auto's weer gepakt en wordt er verder gereden. We rijden door de woestijn naar een groene lagoon. Hier worden ook nog wat groepsfoto's gemaakt omdat sommigen mensen vanuit dit punt teruggaan naar Uyuni en wij doorgaan naar San Pedro de Atacama - Chili. Wij worden bij een bus afgezet, ze helpen ons door de douane van Bolivia en buschauffeur Johnny helpt ons met de papieren voor Chili. Daarna rijdt hij ons in 3 kwartier van 4300 meter naar 2700 meter hoogte. We worden allemaal in het centrum van San Pedro afgezet waar onze immigratieformulieren worden verwerkt. 
De temperatuur hier is echt vele malen warmer dan boven. Niet zo vreemd want Atacama is de droogste woestijn ter wereld, het heeft er blijkbaar nog nooit geregend. 
Het is een ontzettend leuk stadje en na een heerlijke douche kunnen we eindelijk een keer onze korte broek aan. Als we naar het centrum lopen komen we langs Wicked, een camper verhuur bedrijf waar we in Nederland ook al over gelezen hadden. 
We lopen even binnen voor wat informatie en een half uur later hebben we voor 3 dagen de Pulp Fiction 2-persoons camper gehuurd waar we de komende dagen mee door de Atacama woestijn gaan trekken. 
Daarna lunchen en drinken we wat samen met James. Een aardige jongen uit Wales die ook in onze Uyuni groep zat, hij reist in een half jaar tijd Zuid Amerika door. Hij werkt voor een reisorganisatie en hij geeft ons nog een aantal bruikbare tips voor later. 

Donderdag 6 oktober
Om 9:30 uur kunnen we onze camper ophalen, we rijden langs het hotel om de tassen op te halen en we halen wat boodschappen bij de supermarkt want die gaan we onderweg niet tegenkomen.
We willen als eerste naar de El Tatio Geisers ten noordelijk van San Pedro rijden. Het schijnt dat je hier bij zonsopkomst moet zijn want dan zijn de geisers het meest actief. Dus daar gaan we dan met ons busje!! De landschappen zijn weer schitterend op de weg er naartoe. In het begin is de weg nog prima maar na een tijdje wordt hij steeds slechter. Veel gaten en hobbels in de weg waardoor je niet door kan rijden. Ook hebben wij natuurlijk kookgerei, kooktoestel, stoeltjes en tafels achter in de camper liggen. Je kunt je voorstellen hoe dit rammelt als je constant over bulten, keien en gaten rijdt. Het is op den duur zo erg dat Jan en ik elkaar niet meer kunnen verstaan als we tegen elkaar praten. De herrie van rammelend keukengerei en stoelen is te erg. En ook de radio heeft geen signaal meer omdat we te ver van de bewoonde wereld zijn. Buiten het gerammel was het dus een heel rustig ritje.
Uiteindelijk komen we 16:00 uur aan op de plaats van bestemming. We zaten ondertussen alweer op 4300 meter hoogte en het was alweer behoorlijk fris. Het park mochten we al niet meer op dus we hebben ons campertje een beetje beschut geparkeerd en beginnen al vroeg aan het klaarmaken van ons eten. De zon gaat namelijk vroeg onder en dan zal het alleen maar kouder worden buiten. We eten heerlijke broodjes knakworst met gebakken ui, klaargemaakt door Jan op ons kleine gaspitje. Ook komen er 3 kleine vosjes heel dicht bij om te kijken of ze nog iets te eten bij ons kunnen scoren. 
Omdat het rond 19:00 uur al donker begint te worden is buiten zitten geen optie meer. Binnen in de camper wordt het ook best fris, dus we gaan al vroeg in onze thermo slaapzakken liggen. Dat wordt een avondje op tijd naar bed!
Om 19:30 uur tikt de beheerder nog even op ons raampje, wij met onze koppies omhoog vanuit de slaapzak en hij wenst ons een goede nacht. Het is een grappig gezicht en hij moet er net zo om lachen als wij. 

Vrijdag 7 oktober
Als we wakker worden zijn alle ramen en wanden aan de binnenkant van de camper bevroren. Wij hebben er 's-nachts geen last van gehad maar de mensen die naast ons stonden hebben vannacht 3 keer de motor gestart om met de verwarming wat op te warmen. 
Om 5:45 uur tikt er iemand op de ramen waar we de toegangstickets bij moeten kopen. Van haar krijgen we een folder waar in staat dat het 's-nacht rond de -20 / -30 graden wordt bij de geisers. Dit in combinatie met de warme geisers maakt dat het zo'n mooi gezicht is om dit zo vroeg mogelijk te zien. En het verklaart ook waarom de binnenkant van de camper bevroren is. 
Als eerste rijden we het terrein op met de geisers, het is dan nog pikkedonker.
Al snel komt de zon langzaam op en hangt er een soort mysterieuze sfeer op het terrein met alle rookpluimen. Heel apart om te zien. Daarna stappen we uit om foto's te maken maar het is nog steeds enorm koud. Na een uur houden we het voor gezien en beginnen we aan onze terugreis. We komen er al snel achter dat er ook een andere route terug is, met een veel beter wegdek. Fijn, dan hoeven we niet zo tegen elkaar te schreeuwen. We rijden terug naar San Pedro waar we weer kunnen pinnen, wat boodschappen doen en waar we lunchen in het stadje. Vanuit daar rijden we eerst naar Rio Grande en dan door naar Valle de Luna. Dit is de andere high-light van de Atacama. Hier zijn enorm zandduinen en rotspartijen waar je de beste zonsondergang kan zien, zeggen ze. Als we aan een tourguide vragen wat het beste punt is verwijst hij ons naar Mirador Coyote. Bij aankomst daar staan er werkelijk busladingen vol met mensen die allemaal de zonsondergang willen zien. Het is alleen jammer dat hij juist deze avond erg tegenvalt en er dus geen mooie foto's zijn te maken. Ons allereerste idee was om bij de Valle de Luna te blijven overnachten in onze camper maar we kunnen er niet echt een plek vinden waar we ons prettig bij voelen. Dus rijden we terug naar San Pedro waar een leuk plekje vinden, nu kunnen we ook in het stadje een hapje eten. 

Zaterdag 8 oktober
We hebben vannacht heerlijk geslapen en vandaag gaan we meer naar het zuiden van de Atacama desert. Hier vindt je midden in de woestijn laguna's en zoutbaden waar je in kan zwemmen. Het blijft geweldig om door dit alles heen te rijden. Het verveelt ook niet omdat de omgeving steeds wisselt. Dan zijn de bergen rood, geel, zwart, wit en dan weer bruin. Het is alleen jammer dat het met de camera moeilijk vast te leggen is. Vandaag moeten we om 18:30 uur de camper weer inleveren maar eerst rijden we naar het hotel om in te checken en onze tassen neer te leggen. Het is een leuk hotel (Casa los Duendes) met een hele lieve eigenaresse die aanbiedt om voor morgenochtend al onze was klaar te hebben. 

Zondag 9 oktober
We slapen lekker uit en gaan in het stadje ontbijten. Om 12:30 uur worden we opgehaald door een transfer company wat ons naar het vliegveld van Calama brengt voor onze vlucht naar Santiago. Om 16:00 uur is onze vlucht gepland maar rond 15:30 uur krijgen we te horen dat het vliegtuig mankementen heeft en dat er om 21:30 uur een vliegtuig komt met het onderdeel dat vervangen moet worden. Uiteindelijk vertrekken we om 23:30 uur naar Santiago. Een kleine vertraging van 7,5 uur. Het grappige is wel dat we dezelfde vlucht hebben als de twee Oostenrijkse meiden van de Uyuni toer en samen met hen zitten we onze tijd uit. Was eigenlijk best gezellig en de tijd ging redelijk snel voorbij. Had ik ook meteen wat tijd om deze blog weer eens bij te werken. Om 1:30 uur landen we in Santiago waar we een taxi krijgen aangeboden door de luchtvaartmaatschappij vanwege de vertraging. Om 2:15 uur arriveren we in hotel Quiral waar we eindelijk lekker gaan slapen. 

Maandag 10 oktober
Vandaag gaan we de echte toerist uithangen. We pakken de hop-on hop-off bus waar we Santiago mee doorrijden. Het is geen bijzonder mooie stad maar wel lekker om in een stad te zijn waar ze weer herkenbare winkels hebben. Dit hebben we de afgelopen 5 weken helemaal niet gehad dus dit is wel een leuke afwisseling. We gaan ook nog even het hoogste gebouw van Latijns America op en met de funiculaire een heuvel met enorm Mariabeeld op.

Dinsdag 11 oktober
Vandaag maken we een toer naar de wijnvelden van Casablanca. Het is een biologische en bio-dynamische wijnboer waar we een rondleiding krijgen over de wijnvelden. En het belangrijkste, om 11:00 's-ochtends zitten wij al lekkere rode en witte wijntjes te proeven bij wijnhuis Emiliana. Daarna gaat de toer verder naar de kustplaats Valparaiso. Dit komt goed uit want ons volgende hotel is in deze plaats. 'S-ochtends hebben we onze rugzakken achter in de bus gelegd waardoor we aan het einde van de toer niet weer terug hoeven naar Santiago maar in Valparaiso blijven. Heel toevallig is ons hotel Verso naast het museum van Pablo Neruda, wat we tijdens de toer bezoeken. We kunnen dus inchecken voordat we het museum ingaan en daarna de walking toer door Valparaiso meepikken. 
Het is een super leuk stadje met veel typisch Engelse landhuizen. Het stadje is heel kleurrijk met de meest geweldige grafitti's op de muren en mooie mozaïek op de traptreden. En er zijn veel traptredes want alle huizen zijn tegen de bergen gebouwd. 

Woensdag 12 tot 16 oktober
De komende dagen gaan we lekker relaxen aan de kust. We hebben 2 nachten in Valparaiso maar omdat ze hier geen strand hebben, gaan we hierna 3 nachten naar Viña del Mar. Iets vlakker, met een strand EN goede restaurants.
Jan is de 14e jarig en daar moet natuurlijk op gegeten en gedronken worden. 
Met de bus gaan we van Valparaiso naar Viña del Mar. Nu kan ik niets negatiefs over Chili zeggen maar als ik dan één ding mag noemen dan zijn het de buschauffeurs. Als ware malloten rijden zij door de stad heen. Als je instapt gooien ze direct de deuren dicht en ze beginnen meteen als bezeten te rijden. Tijdens het rijden mag je pas betalen EN naar je plek lopen. Weet niet of je dit ooit geprobeerd hebt maar dit is best lastig, zeker als de chauffeur constant van links naar rechts gaat of ineens vol op de rem trapt. Het maakt ook niet uit hoe oud je bent, zelfs bejaarden worden niet gespaard. Maar tijdens onze rit van Valparaiso naar Viña del Mar hadden we de absolute Schumacher van de buschauffeurs. Ik ben nog nooit zo hard met een bus een berg op gereden. De man die naast ons in de bus zat zei zelfs tegen ons: deze man is écht gek!! Anyway, we hebben het weer overleefd en onze bestemming gehaald. We overnachten in Casa del Almirante. Een leuk Engels landhuis wat redelijk gunstig ligt tov het centrum. Op de dag dat we aankomen hebben we schitterend weer.
Op de verjaardag van Jan is het wel bewolkt maar droog en gaan we naar het buurstadje Concón, waar we op aanraden van iemand van het hotel bij restaurant La Gatita gaan eten. Het schijnt er altijd erg druk te zijn en zonder reservering kun je er niet terecht 's-avonds. Daarom besluiten we er 's-middags te gaan lunchen. Het eten is er inderdaad verrukkelijk. Heerlijke verse vis met uitzicht op zee. Altijd lekker met een flesje wijn erbij!! 's-Avonds eten we dan nog een gebakje op Jan zijn verjaardag. 
De volgende dag regent het heel de dag. En niet een beetje maar met bakken.
We gaan een beetje shoppen in een overdekt winkelcentrum en bereiden de trip van de komende dagen voor.