17 oktober 30 oktober

Maandag 17 oktober
Na gezegd te hebben nooit meer met een nachtbus te nemen hebben we dit vannacht toch gedaan. Afgelopen nacht zijn we in 10 uur tijd van Viña del Mar naar Temuco gereden. De vliegtickets waren best prijzig vergeleken de bustickets dus we zijn toch gezwicht. En we moeten je zeggen, het is eigenlijk best meegevallen. Nu was de laatste nachtrit ook in Bolivia en Peru, de wegen hier in Chili zijn vele malen beter en we hoefden nu ook geen bochtige bergpassen op. Er was alleen een klein incidentje 's-nachts in de bus. Één van de passagiers had een fles aanstekervloeistof (althans dat is wat we meenden te verstaan) laten vallen. Werkelijk waar, de hele bus zat van voor tot achter onder de vloeistof. Tijdens het rijden hebben ze, zo goed en zo kwaad als het ging, proberen alles op te dweilen en de rest van de rit hebben we met een open deur gereden. Bij aankomst blijkt de vloer nog steeds enorm nat en de handbagage van veel mensen is nat. Jan ontdekt bij aankomst in het hotel ook een paar onverklaarbare vlekken op de knie van zijn spijkerbroek, als hij deze probeert weg te vegen ontstaan er direct gaatjes in zijn broek. Of het dus echt aanstekervloeistof was weten we niet maar het was wel een gemeen goedje.
De komende 5 dagen gaan we rondrijden in het merengebied van Chili. We hebben hiervoor een auto gehuurd, of beter gezegd een 'monster' truck. Met een enorme pick-up wagen gaan we verschillende national parken bezoeken en langs de meren van het gebied rijden. 
Vanuit Temuco rijden we naar ons eerste hotel in het plaatsje Pucón waar we een overnachting hebben in hotel Monte Verde (aanrader) Pucón is het vakantiegebied waar de Chilenen op vakantie gaan. In de zomer kan je hier klimmen, kajakken, zwemmen en de winter kan je hier goed skiën. Wat ook direct opvalt is dat de omgeving hier weer totaal anders is dan waar we al geweest zijn in Chili. Het is er heel groen, vulkanen, veel koeien in de wei, houten huizen en een heuvelachtig landschap. Het voelt een beetje alsof je door Zuid-Duitsland of Oostenrijk rijdt. Maar dit komt misschien ook omdat hier heel veel Duitsers wonen. Je ziet ook veel Duitse woorden overal zoals, sauerkraut, küchen en Haus am See. 
De eerste dag verkennen we het stadje en rijden we wat rond in de omgeving. 

Dinsdag 18 oktober
Als we op staan is het al behoorlijk bewolkt. De bedoeling is dat we National Park Villarrica en National Park Huerquehue gaan bezoeken. Na het heerlijke ontbijt, eindelijk geen eieren en jam, rijden we eerst naar het dichtstbijzijnde park Villarrica. Dit park bevat 3 vulkanen waarvan de grootste in 2015 voor het laatst is uitgebarsten. Gelukkig hebben wij onze 'monster' truck want nu kunnen wij tot aan de voet van de vulkaan komen. Het pad is behoorlijk slecht maar dat is een eitje met zo'n wagen. (Lees: vergeleken camper Atacama woestijn) Helaas begint het bij aankomst behoorlijk te regenen en we zien het allebei niet zitten om een vulkaan in de stromende regen te bewandelen. We rijden dus door naar National Park Huerquehue maar helaas blijft het heel de dag regenen en bij aankomst staan er enorme plassen overal en is het erg glad door alle modder, niet erg prettig om doorheen te lopen. 
Maar dit maakt niet uit want alleen al door de omgeving heenrijden is prachtig. 
De contrasten zijn erg groot in dit gebied. Het is ongelofelijk hoe groen het overal is en overal waar je kijkt heb je wel uitzicht op een besneeuwde vulkaan of een enorm meer. 
Omdat het hotel een heel gezellige woonkamer heeft besluiten we 's-avonds een keer niet uit eten te gaan maar wijn en kaas te halen in de supermarkt en dit lekker bij de kachel op te eten. Heerlijk zo'n avondje op de bank!!

Woensdag 19 oktober
Via de website aroundtheglobe.nl hebben we een mooie route binnendoor gevonden die ons naar het volgende hotel in de buurt van Puyehue gaat brengen. Het is ongeveer 350 km die we vandaag moeten afleggen. Vandaag is het weer ook schitterend, alles ziet er dan toch een beetje mooier en gezelliger uit. We hebben een tussenstop bij een leuk tentje waar we het menu del dia bestellen, linzensoep en spaghetti met gehaktballen. Erg lekker en we hebben een schitterend uitzicht over één van de meren. De route is verder prachtig langs boerendorpen, enorme rotspartijen en vulkanen. 
Bij aankomst in Entre Lagos blijkt al snel dat het goed is dat we 's-middags al goed gegeten hebben want het plaatsje stelt niet veel voor. We eten 's-avonds nog een completo italiano, dit is een typisch Chileense hotdog met mayonaise, ketchup en geprakte avocado en gaan dan naar onze cabaña. Een houten huisje, heel erg basic zonder verwarming maar met open haard. Er zit wel een douche in waar je u tegen zegt. Een enorme cabine met allerlei type stralen van allerlei kanten met licht en radio er in. De douche alleen is waarschijnlijk meer waard dan het hele huisje. 

Donderdag 20 oktober
Vol verwachting stappen wij natuurlijk in onze aerodynamische douche. Jan mag als eerste en al gauw komen de eerste zuchten al uit de badkamer. Omdat de douche op een oude geiser draait schiet de temperatuur van 10 naar 70 graden en weer terug. Het is onmogelijk om een constante temperatuur uit de douche te krijgen, of het water is ijskoud of gloeiend heet. Heel fijn zo'n douche!!
Omdat we al snel klaar waren met douchen komen we ook al vroeg in het National Park Puyehue aan. Het is 9:00 uur als we daar aankomen er zit zelfs nog niemand bij de ingang. (Park is al open vanaf 8:00 uur) We rijden dus gewoon het park in zonder te betalen en we maken een wandeling door het park van een paar kilometer. Het is best pittig want het is behoorlijk steil omhoog. Met het zweet op de rug komen we boven aan waar we beloond worden meteen schitterend uitzicht hebt over het park, de meren en de vulkanen. Rond 12 uur rijden we verder naar ons volgende hotel in Puerto Varas. Ook weer een gezellig plaatsje met veel Duitse invloeden. Jan eet er die avond heerlijk draadjesvlees, weet niet of dit typisch Duits is maar het is in ieder geval niet typisch Chileens. 

Vrijdag 21 en zaterdag 22 oktober
Vandaag moeten we onze auto helaas alweer inleveren, we hebben er toch 1000 km mee gereden de afgelopen 5 dagen. De auto moet ingeleverd worden bij het vliegveld in Puerto Montt waar we ook weer het vliegtuig pakken naar onze volgende bestemming, Punta Arenas. Dit ligt nog zuidelijker in Chili, ongeveer 2000 km verder. 
Hier gaan we echt al richting het zuidelijkste puntje van Chili waar we pinguïns en gletsjers gaan zien. Ook gaan we naar DE high-light van Chili, het park Torres del Paine. 
De eerste twee nachten overnachten we in Punta Arenas en daarna gaan we door naar Puerto Natales, dit is waar het park vlakbij ligt. 
De verwachtingen van Punta Arenas waren groter dan de werkelijkheid. Er is niet zoveel te doen in het stadje dus het is vooral relaxen, drankjes drinken en bij La Marmita eten. Geheel tegen onze principes in gaan we er zelfs 2 dagen achter elkaar eten. 

Zondag 23 oktober
De busrit naar Puerto Natales duur ongeveer 3 1/2 uur dus we pakken al om 7:00 uur de bus, zodat we zo snel mogelijk bij toeristen bureaus langs kunnen gaan om een toer te regelen voor de volgende dag. Wat blijkt bij aankomst, alles is vandaag gesloten vanwege verkiezingen! Nu hebben we het geluk dat we bij het allerleukste hotel van Puerto Natales zijn terecht gekomen, hotel Viento Patagonico. Een ontzettend leuk familiehotel met de allerliefste mensen die je maar kan voorstellen. De dochter gaat direct voor ons bellen met 2 bureaus en laat ons 's-avonds weten dat ze 2 dagen toers voor ons heeft kunnen regelen. Morgen gaan we naar het park Torres del Paine en overmorgen hebben we een toer naar de gletsjers Balmaceda en Serrano. De rest van de dag hebben we weer gerelaxed en drankjes gedronken.

Maandag 24 oktober
Om 7:30 uur worden we opgehaald en gaan we met een groep van 11 personen naar het park Torres del Paine. Het is nog ongeveer 2 uur rijden vanuit Puerto Natales voordat je in het park bent. Nog voordat je het park inrijdt kun je de ' Torres' al zien. Het zijn 3 torens van bergtoppen die al van ver te zien. We hebben super geluk met het weer, de zon schijnt en het is heel helder met weinig bewolking. Omdat het klimaat hier vier seizoenen op een dag kan bevatten, kun je enorme pech hebben en de 'Torres' volledig in de wolken hebben. 
We hebben diverse stops deze dag bij helblauwe meren, enorme watervallen en schitterende bergen met verschillende kleuren en gesteentes. Je zou denken dat het op den duur gaat vervelen maar dat is toch niet zo. Elke keer is het weer helemaal anders dan de andere locaties. Het blijft indrukwekkend hoe dit alles heeft kunnen ontstaan en hoe mooi en divers onze wereld is. 
's-Middags gaan we lunchen bij een hotel wat midden op Lake Pehoé ligt in het park Torres del Paine. Het eten is geen topper maar het uitzicht is geweldig. Er zijn 3 hotels in het hele park en het schijnt heel moeilijk te zijn om hotels te bevoorraden omdat het zo afgelegen ligt. Alles is daarom ook veel duurder hier. Een flesje water waar we normaal 1 euro voor betalen moeten we hier 2,50 euro voor betalen. 

Dinsdag 25 oktober
Vandaag gaan we de boottocht naar de gletsjers maken. We vragen eerst in het hotel of ze ook een wasservice hebben, dit schijnen ze niet te hebben maar ik mag meelopen met de moeder van het hotel waar we onze was in haar eigen machine mogen stoppen. Zij zal zorgen dat het einde van de dag allemaal klaar is. Ook brengt ze ons met haar eigen auto naar de haven omdat het wat verder van het hotel gelegen is. Waar kom je dit soort mensen nog tegen? 
Het weer begint heel goed maar naarmate de dag vordert wordt het steeds slechter. Het is 3 uur varen naar de gletsjers en op het moment dat we daar aankomen komt de regen echt met bakken naar beneden. Veel mensen zijn hier op gekleed met waterafstotende kleding en regenjassen. Dit hebben wij helaas niet, dus als wij aan land gaan om naar het uitkijkpunt van de gletsjers te gaan komen we als 2 verzopen katten aan met spijkerbroeken die 3 keer zo zwaar zijn als normaal. De beleving is natuurlijk wel iets anders als je daar staat maar het blijft een geweldig gezicht.
Als we eenmaal weer varen krijgen we een pisco sour aangeboden met gletsjer ijs. We varen door naar een cattle ranch waar we een BBQ krijgen met lam en de nodige rode wijn. We zijn met een groep van 40 personen en als snel worden de eerste liedjes gezongen. Hierna varen we terug naar Puerto Natales.

Woensdag 26 oktober
Vandaag moeten we helaas alweer weg bij ons hotel. Het afrekenen lukt alleen niet helemaal. We proberen 5 verschillende bankpassen maar niets werkt. De dochter belt al haar contacten van de bank om te kijken of ze iets geregeld krijgt maar helaas. Uiteindelijk belt ze haar vader, die ons naar de bank zal brengen waar we kunnen pinnen. Hij zal ons daarna afzetten bij het busstation omdat we om 12:30 de bus naar Punta Arenas moeten halen. Er wordt afscheid genomen van ons beide met een dikke knuffel en van de vader krijg ik nog 3 dikke kussen op het busstation. Wat een ontzettende schatten zijn dit!!
De komende 2 nachten zullen we in Punta Arenas doorbrengen. Vanuit hier zullen we met de bus naar Ushuaia gaan, de meest zuidelijke stad ter wereld. 

Vrijdag 29 oktober
Om 8:30 uur stappen we in Punta Arenas op de bus naar Ushuaia waar we 11 uur later zullen arriveren. Nu lijkt dit lang maar er zijn een aantal stops onderweg. Eerst bij de pont en daarna nog bij de Chileense en de Argentijnse grens. De eerste 6 uur is het landschap niet heel spannend. Vooral héél veel weiland met lammetjes en kalfjes. Soms voelt het een beetje alsof je met de bus door de Beekse Bergen rijdt met al die paarden, koeien, ñañdus (soort struisvogels) en lama's om je heen.
Maar zodra je Argentinië in rijdt wordt het landschap ruiger en stoerder. 
We arriveren een uur eerder dan gepland in Ushuaia, we checken snel in ons hotel en boeken voor de volgende dag direct een toertje. Daarna gaan we nacho's uit de oven eten bij Tante Sara. Kennen ze hier eigenlijk niet echt, maar je kan mij er 's-nachts voor wakker maken. Was dus weer heerlijk!!

Zaterdag 29 oktober
Ons toertje begint pas om 16:30 uur vandaag dus overdag gaan we met de taxi naar Glacier Martial. Een gletsjer een paar kilometer buiten het dorpje met een schitterend uitzicht. Wat we niet goed hadden ingeschat was dat de gletsjer natuurlijk niet naast de taxi standplaats ligt. Om er te komen moesten we eerst een ski piste oplopen (zonder sneeuw) Naast de piste was wel een ski-lift, maar deze was nu niet in gebruik! Wat betekende dat we te voet omhoog moesten gaan. Nu hebben we de afgelopen weken behoorlijk wat heuvels en steile hellingen gehad maar deze was duidelijk van een ander kaliber. Jeetje, wat was ik kapot zeg toen we boven kwamen! En om het allemaal nog erger te maken begon het ook nog enorm te regenen en te waaien. Resultaat: we hebben de gletsjer nooit gehaald en we zijn uiteindelijk bij het theehuisje beneden aan de berg geëindigd. Hier hebben we een heerlijk kopje Koningin Maxima thee op en hebben we gewacht tot de regen minder was zodat we met de taxi terug konden. 
Om 16:30 uur vertrekt onze boot door het Beagle kanaal naar een eiland met zeeleeuwen, daarna vaart het langs de laatste vuurtoren op het zuidelijk halfrond en daarna varen we door naar de pinguïns. We hebben erg geluk met het weer, we varen eigenlijk voor de regen uit en kunnen op alle locaties leuke foto's maken. Vooral de pinguïns zijn erg leuk om naar te kijken. Totaal duurt het toertje 5 uur en rond 20:30 komen weer terug in de haven. Vanuit daar gaan we bij een heerlijk visrestaurant eten wat aan de haven ligt. Het heet El Viejo Marino en in de raam staat een enorm aquarium helemaal vol met king krabben. Ze hebben heel gezellige TL verlichting maar het eten is er heerlijk, we moesten zelfs een nummertje trekken voor een tafel. 

Zondag 30 oktober
Jan heeft nergens last van maar ik sta met spierpijn op deze ochtend. 
Vandaag wordt het een lekker relax dagje. 
We lunchen bij een leuk tentje, Almacen Ramos Generalos. 
Iedereen in Argentinië zie je thee drinken uit een speciaal kopje met een metalen rietje. Nu zie ik dit hier op de kaart staan en ik wil het graag een keer proberen. Tip als je er een keer komt, bestel het niet!! Ik vind niet snel iets niet lekker maar dit is echt niet te drinken. Het zijn een soort kruiden en theebladeren in een kopje wat gevuld is tot aan de rand. Daar moet je heel langzaam kleine beetjes water aan toevoegen en met het rietje vanaf de bodem opdrinken. Maar het is zo bitter dat het niet weg te krijgen is. 
Maar ze hebben er ook heerlijke soep, lekkere biertjes en wijntjes.
Verder wordt er Formule 1 gekeken en bereiden we ons voor op onze volgende bestemming want morgen vertrekken we naar Buenos Aires. Na alle bergen, meren en watervallen van de afgelopen weken is het wel heel leuk om weer naar totaal iets anders te gaan.